Skąd się wziął jedwab?
Jak to zwykle w Chinach bywa pomysł na pozyskanie jedwabiu z kokonów jedwabników spadł z nieba. Wedle legendy kokon przypadkowo znalazł się w czarce z wodą. Naczynie należało do cesarzowej Leizu, która zauważyła, że owad, choć obrzydliwy wytwarza niemal nierozerwalną nić. Dokładnie w ten sam sposób miała powstać herbata. Bohaterem opisującej ją legendy jest jednak nie cesarzowa, a cesarz Shen Nong, który zostawił kociołek z gotującą się wodą pod krzewem herbacianym.
Właściwości jedwabiu
Pierwsi Europejczycy, którzy przybyli do Chin byli zafascynowani jedwabiem. Materiał był wyjątkowo gładki, lekki i wytrzymały. Żadna z dostępnych w Europie tkanin nie miała również aż tak efektownego połysku. Pod wrażeniem jedwabiu byli też Arabowie. Jedno z ich tradycyjnych przysłów mówi, że:
Jedwab wynaleziono po to, aby kobiety mogły w sukniach chodzić nago.
Początkowo tajemnicę produkcji jedwabiu znali jednak tylko Chińczycy. Gdy materiałem zaczęli się interesować kupcy z zachodu jedwab stał się ich dobrem narodowym. Metoda produkcji jedwabiu przez wiele lat była okryta tajemnicą, co odbijało się oczywiście na cenie materiału. Na jego zakup mogli sobie pozwolić tylko najbogatsi, ale nawet najwięksi dygnitarze nie wykorzystywali tej drogocennej tkaniny do strojów codziennych. Z jedwabiu szyło się jedynie suknie balowe i szaty ceremonialne.
Dziś dostęp do jedwabiu jest już powszechny. Jedyną barierą w jego pozyskaniu jest cena, która jest jednak warta jego niesamowitych właściwości. W przeciwieństwie do bawełny i tkanin syntetycznych jedwab nie przyciąga kurzu i roztoczy, dlatego jest wybawieniem dla alergików. Z tych samych powodów bywa też wykorzystywany do produkcji ekskluzywnej pościeli. Czysty jedwab niemal się nie gniecie. Jest również ceniony za wysoką higroskopijność i właściwości termoizolacyjne, dzięki którym skóra jest skutecznie chroniona przed zimnem i nie poci się.
Obraz namalowany przez Cesarza Huizong z dynastii Song – wczesny XII w.
Pielęgnacja jedwabiu
Tradycyjnych japońskich kimon w ogóle się nie pierze. Większość z nich zdobią niesamowite, ręcznie malowane wzory, które pod wpływem wody mogłyby zupełnie stracić kolor. Mimo to odświętne kimona są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Japonki stale dbają o to, by nie pobrudzić swojego stroju, bo nawet najmniejsza plamka wyklucza kimono z użytku. Pranie zastępowane jest sezonowym wietrzeniem.
Sukienka Bialcon >> Bluzka Patrizia Aryton >> Bluzka Patrizia Aryton >> Bluzka Duet Woman >>
Jedwab wykorzystywany do produkcji europejskich strojów nie jest aż tak wrażliwy, ale jemu również należy poświęcić wiele uwagi. Do prania jedwabiu nadają się jedynie bardzo delikatne detergenty i płatki mydlane. Temperatura na jaką możemy sobie pozwolić to maksymalnie 30ºC. Podobnie jak w przypadku wełny jedwabiu nie można wyżymać. Wodę należy delikatnie odcisnąć przy pomocy frotowego ręcznika. Suszenie na słońcu jest absolutnie wykluczone. Intensywne nasłonecznienie sprawia, że jedwab blednie i traci kolor.
Koralowa sukienka Patriza Aryton >> Czarna sukienka Patrizia Aryton >>
Przed praniem jedwabnego produktu koniecznie dokładnie zapoznaj się z jego metką. Jeśli zauważysz na niej napis, by prać go wyłącznie na sucho oddaj produkt to prania chemicznego. Bądź też bardzo ostrożna podczas prasowania. Temperatura żelazka musi być możliwie niska, a tkaninę warto przed prasowaniem delikatnie zwilżyć.
Gwarantujemy, że jeśli będziecie stosować się do powyższych wskazówek wasze jedwabne szale i bluzki staną się rodzinną pamiątką niczym japońskie kimona. Macie może już w szafach takie skarby?
2 komentarze
Zalałam jedwabne kimono japońskie woda ,są plamy na plecach, woda z parownicy ….jak je uratować?
Jeśli producent zaleca jedynie pranie chemiczne, warto oddać kimono do profesjonalnej pralni – doświadczona placówka używająca najwyższej jakości środków z pewnością poradzi sobie z plamami, nie niszcząc przy tym tkaniny. Jeśli na metce nie ma informacji o zakazie prania w wodzie, zalecamy ostrożne wypranie kimona w chłodnej wodzie z dodatkiem delikatnego mydła lub organicznego szamponu do włosów. Warto wybrać kosmetyk, który nie pieni się za mocno. Odradzamy używania typowych środków piorących, ponieważ mogą okazać się zbyt intensywne dla bardzo delikatnego materiału. Należy pamiętać, aby podczas prania nie wykręcać tkaniny, nie pocierać za mocno, nie rozciągać i nie moczyć jej za długo, ponieważ delikatne włókna jedwabne mogą ulec osłabieniu i zniszczeniu. Najbezpieczniej nalać chłodnej wody do miski (absolutnie nie można użyć gorącej wody), dodać dosłownie odrobinę środka czyszczącego, a następnie umieścić kimono w przygotowanej kąpieli. Wystarczy delikatnie poruszać tkaniną. Plamy powinny bez problemu zniknąć. Następnie należy zmienić wodę, aby wypłukać resztki detergentu. Jeśli to konieczne, można wypłukać kimono dwa razy, za każdym razem zmieniając wodę na czystą. Jeśli kimono jest jasne, do ostatniego płukania można dodać odrobinę octu – pomoże dokładnie wypłukać resztki mydła czy szamponu. Wyprane kimono najlepiej rozłożyć na warstwie ręczników, które “wciągną” nadmiar wody. Suszenie na płasko jest zdecydowanie najbezpieczniejsze dla bardzo delikatnych materiałów. Mamy nadzięję, że nasze wskazówki pomogą i bez trudu usunie Pani plamy.